سبز سبزم ، نفس باور من بارانیست
هیچکس جزتو دراندیشه ی من پیدانیست
حاصل دم زدن از عشق گل لبخنداست
گرچه شیرینی این خنده پس از گریانیست
متلاطم نشود بحر دلم از هرسنگ
به هوای تو هوای دل من طوفانیست
آدم از جنت اگر رفت بسودای تو بود
جنتی نیست درآن جا که رخ حوانیست
آی لیلای تمنای جنون آمیزم
عشق آغاز طریق تب بی پایانیست
عطر پیراهنت هرچند به من نزدیک است
باز انگار که تقدیر دلم کنعانیست
مهدی زکی زاده
دیگر اشعار : مهدی زکی زاده
نویسنده : علیرضا بابایی